🦭 Jak Wygląda Sosna Zdjęcia

Sosna należy do roślin nagonasiennych, jak wszystkie drzewa iglaste, dlatego nie ma kwiatów i nie może kwitnąć, w przeciwieństwie do roślin kwitnących. Jeśli oczywiście to zjawisko postrzegamy tak, jak przyzwyczailiśmy się widzieć wiosną na naszych ulicach i ogrodach. Jednak nawet w pracach naukowych sam proces budzenia się do życia po zimie u drzew iglastych, któremu towarzyszy tworzenie się w nich męskich i żeńskich formacji narządów płciowych, a następnie zapylanie i poczęcie, nazywa się niczym więcej niż kwitnieniem. Dlatego nazwiemy to dla nas tą samą prostą kwitnieniaMęskie kwiatostany sosny są bardziej podobne do kłosków, a żeńskie bardziej do małych guzków. Prawdę mówiąc, ich kolor jest dość bezpretensjonalny, nieokreślony: kłoski mają wyblakły żółty, a szyszki mają ten sam blady, ale tylko różowawy odcień. W dodatku ani jedno, ani drugie kwiaty niczym nie pachną. Ale nie potrzebują tego, ponieważ szyszki są zapylane przez wiatr, a nie przez owady. Natura nie ma przyciągać nikogo swoim jasnym wyglądem lub wszystkie rodzaje sosen powszechnych w Rosji (pospolita, syberyjska, górska, cedrowa, czarna, angara, krymska i inne) mają podobne szyszki i kłoski. A sam proces kwitnienia jest taki sam. W skład gatunkowy sosny wchodzą według najnowszych danych 124 odmiany. Kwitnienie sosny jest szczególnie widoczne w przypadkach, gdy występuje w niej ogromna obfitość męskich kwiatostanów - wyglądają one jak świecące na gałęziach świece. Ale taka obfitość nie jest tak powszechna. Wśród kwiatostanów żeńskich często można znaleźć okazy o niezwykłej mówiąc, pąki-kwiatostany mają przyjemny smak i są bardzo przydatne, ponieważ są bogate w znajdują się kwiatostany?Wydaje się, że natura wszystko przewidziała. Tutaj też się wyróżniła: w niesamowity sposób umieściła męskie i żeńskie kwiatostany sosny - na różnych gałęziach . Ponadto dała możliwość swobodnego zapylenia, otworzyła drogę dla pyłku, umieszczając zarówno kłoski męskie, jak i szyszki żeńskie na samych czubkach gałęzi. W takim przypadku igły nie mogą zakłócać ruchu okres kwitnienia drzew iglastych, w tym sosny, występuje w czasie, gdy drzewa liściaste po zimie nie otworzyły jeszcze swoich liści. Oznacza to, że działa ten sam mechanizm naturalnej równowagi - nic nie powinno zakłócać korzystnego przebiegu procesu zapylania drzew kwiatów na sośnie pojawiają się już w drugiej lub na początku trzeciej dekady kwietnia - w środku wiosny. Zaczynają kwitnąć w zależności od obszaru uprawy: na Syberii i północnych regionach europejskiej części naszego kraju, najczęściej na początku czerwca, w strefie środkowej - po 20 maja, a nawet wcześniej w regionach każdym razie nie będzie kwitnienia, dopóki powietrze nie ogrzeje się do 20 jeśli pogoda jest chłodna, kwitnienie może trwać do końca czerwca. W Jakucji kwitnienie sosny może również uchwycić początek lipca, jednak zaczyna się znacznie później niż w kwiatostany-kłoski są w rzeczywistości formacją składającą się z miniaturowych stożków. Każdy taki męski stożek ma w dolnej części łuski tzw. Woreczki pyłkowe, w których pyłek dojrzewa. Na szyszkach żeńskich - również na łuskach - znajdują się pąki nasienne lub wpływem wiatru pyłek przenoszony jest na duże odległości i opadając na łuski nasion samicy przykleja się do nich żywicą. Dalej zachodzi proces zapłodnienia, dając początek nowemu życiu - embrionowi i zauważyć, że zapylenie sosen jest bardzo szybkie. Przy wystarczająco silnym wietrze w lasach iglastych widać całe chmury żółtego pyłu, a po deszczu wszystkie kałuże pokrywa żółta warstwa pyłku. Inni nieświadomi naoczni świadkowie takich zjawisk czasami myślą, że las był pokryty jakąś emisją chemiczną z pobliskich gałęzi przemysłu. A to tylko bezpieczny pyłek z drzew wszystkie sosny kwitną każdej wiosny. Po raz pierwszy mogą kwitnąć w bardzo różnym wieku, a nawet w ramach tej samej odmiany różnica może wynosić nawet 20 lat. Wszystko zależy od warunków wzrostu. Na przykład sosna zwyczajna w miejscu uprawnym zaczyna owocować w wieku około 15 lat . Ale jeśli rośnie w ciasnych warunkach, na przykład nasadzenia są zagęszczone, to za pierwszym razem przyniesie owoce nie wcześniej niż 25, a nawet 40 na to również inne warunki wzrostu: gleba, wilgotność, roślina rośnie w Jakucji, zwanej „Proteą”. To drzewo nie jest iglaste, ponieważ należy do rodziny białek, a jego ojczyzną jest RPA. Ale pod względem cech botanicznych i wyglądu Proteus wygląda jak prawdziwa sosna, dlatego uważa się, że. Najciekawsze jest to, że ta sosna kwitnie tylko raz na całe stulecie. Ale z drugiej strony jego kwiatostany uderzają swoim pięknem - są ogromne, różnorodne, jasne, a ich kolor to malina lub wiśnia, jasnozielony i tak kwitnieniuNa początku kwitnienia unosi się szyszka żeńska z dojrzałymi zalążkami, łuski otwierają się, jakby czekały na początek zapylenia. Rzeczywiście jest to konieczne, aby pyłek bez problemu dotarł do miejsca przeznaczenia - pod łuskami, bliżej zalążków. W końcu tak właśnie się dzieje - ziarna pyłku przyklejają się do po zapyleniu żeński stożek wygina się w jedną stronę i zajmuje już ugiętą pozycję . A przestrzeń między łuskami jest zatkana żywicą. W tych „kolebkach”, zamkniętych od wpływów zewnętrznych, dojdzie w przyszłości do dojrzewania nasion, których długość przekroczy półtora roku, a dokładniej - 20 będzie miał zielonkawy kolor przez ponad rok, po czym zacznie ciemnieć do brązowego. A potem gdzieś otworzy się pod koniec drugiej zimy i zacznie siać nasiona z pomocą wiatru w poprzek lasu. A ten siew potrwa dość długo - do następny film o kwitnieniu sosny.

Wybrałam sosnę zwyczajną (Pinus sylvestris L.) z dwóch powodów. oczywiście na zdjęciu to nie jest sosna zwyczajna ale sosna 😉 Pierwszy Gdy rozejrzymy się po najbliższej okolicy zwłaszcza jeśli mieszkamy blisko lasu zauważymy jeden dominujący rodzaj – sosnę a najczęściej gatunek – sosnę zwyczajną (chyba, że mieszkacie w południowo-wschodnim krańcu Bieszczad lub powyżej 600 m to będzie wam trudno)[1]. Cóż ciężko jej nie zauważyć skoro – Lesistość Polski wynosi 29,5% powierzchni a 58,1% powierzchni lasów stanowi sosna[2]. Z tych danych liczbowych wynika, że niemal 17% powierzchni Polski zajmuje sosna. Tak więc sosna otacza nas z każdej strony i dobrze by było poświęcić parę chwil i poznać „Królową Polskich Lasów” bliżej. Drugi To jest jeden powód dlaczego dzisiaj piszę o sośnie, drugi to jeśli wrócicie do postu o strukturach i przypomnicie sobie infografikę, została tam wytypowana jako sztandarowa przedstawicielka struktury iglastej. Zapraszam na artykulik, w którym znajdziecie trochę pojęć botanicznych i oczywiście drewnianych 😉 Jak już napisałam jakiś czas temu drewno to martwa tkanka przewodząca wodę i sole mineralne (sok ksylemowy) w kierunku od korzeni do liści (czyli pod prąd 😉 do grawitacji), dzięki sile ssącej wytwarzanej przez liście. W zależności od ułożenia i rodzaju elementów przewodzących wyróżniamy typy/rodzaje struktur. Najmniej skomplikowaną strukturą jest struktura iglasta, byłoby łatwiej gdyby tę prostotę można sobie wytłumaczyć teorią ewolucji ale jednak tak nie jest[3]. Główny element przewodzący w strukturze iglastej stanowią cewki (tracheidy). To martwe wydłużone wrzecionowate komórki w zależności od występowania w drewnie wczesnym lub późnym różniące się grubością ściany, kształtem końców i liczbą jamek lejkowatych występujących na powierzchni ścian komórkowych. Jak wygląda drewno sosny każdy chyba wie, ale przypomnijmy sobie jego wygląd makroskopowy. Nasza królowa średnio osiąga 25 m wysokości a w pierśnicy od 0,6 do 1m. Średnia gęstość drewna ρ wynosi 550 kg/m3. Skurcz objętościowy wynosi 13,6% a stopień deformacji 1,6. Drewno twardzielowe o zabarwionej twardzieli, twardziel czerwono-brązowa (dla mnie drzewa wytwarzające żywicę mają taki miodowy charakter 😉 ), a biel wąski jasno żółty. Przewody żywiczne liczne i równomiernie rozmieszczone, średniej wielkości zazwyczaj występujące pojedynczo. Wyraźnie zaznaczona granica przyrostu rocznego. Na powierzchni drewna często widoczne przeżywiczenia. Podczas obróbki wydziela łagodny zapach żywicy[4]. bardzo dużo przeżywiczeń – to te żółtobrązowe plamki, bardzo wąska warstwa cewek drewna późnego i szeroka cewek drewna wczesnego tak jakby ktoś polał miodem 🙂 A zastanawialiście się jak wygląda pod mikroskopem? Zacznijmy od przekroju poprzecznego przekrój poprzeczny sosny x10 Na pierwszy rzut oka widzimy, no właśnie co? Kwadrato-kształtne cienko i grubościenne elementy. Te elementy to cewki drewna przecięte poprzecznie. Te o cienkich ścianach to cewki drewna wczesnego – mają cienkie ściany komórkowe bo drzewo po zimie zwiększa objętość produkowanego soku ksylemowego i światło komórek przewodzących musi być jak największe. Gdy już drzewo się zregeneruje po zimie to zaczyna wzmacniać swoją strukturę, dlatego wytwarza drewno późne o grubych ścianach komórek, głównie pełniących funkcje mechaniczne. Drewno wczesne z drewnem późnym tworzą słój roczny a między drewnem późnym i wczesnym przebiega granica przyrostów rocznych/słojów. Oczywiście nie zawsze tylko zazwyczaj, gdyż zdarzają się przypadki dwóch słojów w ciągu jednego roku. Co jeszcze widzimy na zdjęciu? Pewnie myślicie, że to jakieś uszkodzenie ale nie ten otwór to przewód żywiczny. Jeszcze zapomniałam o jednym elemencie te pionowo przebiegające paski – to promienie drzewne. Promienie są zbudowane z żywych komórek miękiszowych i są odpowiedzialne za transport substancji od rdzenia do obwodu. Dlatego możecie się spotkać ze starszą nazwą promienie rdzeniowe. Dobrze to teraz zobaczmy jak wyglądają te elementy gdy je przetniemy pod kątem prostym wzdłuż czyli przez rdzeń. przekrój promieniowy x20 Nasze kwadrato-kształtne cewki są teraz, prostokątne (takie długie wnętrza rur) z dwoma współśrodkowymi okręgami – to są jamki lejkowate otoczkowe, odpowiadają za transport soku ksylemowego z cewki do cewki w kierunku poprzecznym. Zauważymy również poprzeczne struktury złożone z pasm i okienka. Te poprzeczne struktury to promienie drzewne zbudowane z żywych komórek miękiszowych i cewek poprzecznych o falistym zarysie błony wewnętrznej (jak to mówili studenci takie kiełbaski albo chmurki). W miejscu, w którym widzicie okna promień krzyżuje się z cewkami – to miejsce to pole krzyżowe (w identyfikacji mikroskopowej rodzajów iglastych to najważniejszy obszar), a te okienka to jamki okienkowe charakterystyczne dla sosny. Został nam jeszcze przekrój styczny i przejdziemy do podsumowania naszej królowej 🙂 przekrój styczny x20 Na przekroju stycznym widzimy cewki i przewody żywiczne jeśli występują w drewnie. Na tym przekroju możemy zwymiarować promień czyli policzyć ile komórek miękiszowych mieści się na szerokość i długość. Również od razu stwierdzimy czy jest jednorodny (wszystkie komórki miękiszowe takie same) czy niejednorodny (na przekroju promieniowym też to widać, jednak nie zawsze dysponujemy preparatem z przekrojem promieniowym 😦 ). Sosna odkryła przed Wami swoje wnętrze to przejdźmy do jej zastosowań. Drewno sosny jest łatwe w obróbce ręcznej jak i maszynowej dobrze się klei i wykończa powierzchnię. Główne zastosowanie to tyczki, słupy, skrzynie / opakowania, podłogi, drewno do pozyskania masy celulozowej i tarcica budowlana i wiele innych. Wiem, że bardzo dużo nowych pojęć, wiedzy ale w następnych artykułach będzie Nam łatwiej się zrozumieć. Mam nadzieję, że gdy spotkacie sosnę na spacerze inaczej na nią spojrzycie 😉 Co myślicie o Naszej Królowej i jej drewnie? Jeszcze na koniec przypomnienie i podsumowanie 😉 Źródła: Wiedza własna i 3. 4. 5. informacje na temat elementów strukturalnych Krzysik F. Nauka o drewnie, PWN, 1975, 56-64 Dociekliwa do kości niezmordowana w poszukiwaniu odpowiedzi na stawiane sobie pytania, miłośnik przyrody, pasjonatka drewna i wszystkiego co jest z nim związane. Dzielę się swoją wiedzą z innymi z przyjemnością a zwłaszcza z najmłodszymi. Prowadzę autorskie zajęcia edukacyjne dla dzieci, odkrywając przed nimi "świat drewna". Zobacz wszystkie wpisy, których autorem jest Ewa - drewno z przymrużeniem oka

jak wygląda sosna zdjęcia